De meeste Spaanstalige vrouwen zijn hier door reünie met in Nederland wonende partner, sommige hebben asiel in Nederland gevraagd. Terwijl ze in eigen land interessante sociaal gewaardeerde banen hadden (of studies volgden), door naar Nederland te verhuizen zijn ze door taal- en cultuur barrières geblokkeerd.
Alléén de taal op een basis niveau te leren neemt een paar jaar in beslag. De inburgeringtrajecten zijn niet effectief genoeg. De in eigen land gemaakte studies worden meestal in Nederland niet op een gelijk niveau gewaardeerd.
Ze krijgen geen kansen om zich in de Nederlandse arbeidsmarkt te integreren en hebben niet genoeg kennis van de Nederlandse cultuur om zich verder te kunnen adapteren.
Deze omstandigheden betekenen voor beide, de Spaanstalige vrouwen én Nederland, een dramatische verlies van kracht, ervaring en creativiteit. Voor beide zijn frustratie en onvrede de enige mogelijke resultaten.
